Hans Louvet

Het begint met het idee: zoek een leuk huis uit de vakantiefoto’s of een boek en bepaal de maten. Een modelpoppetje (of een toevallige voorbijganger op de foto) kunnen helpen bij de maten. Teken dan op karton (1 of 2 mm) de deuren/ramen en snij deze uit.

 

 

 

Snij daarna uit etalagekarton de raamlijsten en de hoekstenen. Hoekstenen worden aangegeven door een voeg te maken met een vijltje. Soms zijn er hele stenen (foto) soms om en om een grote en een kleine (let op: om de hoek net tegengesteld). Schilder dit in de gewenste kleur.

 

 

 

Houdt achter de ramen en deuren een stukje ivoorkarton en teken met een potlood de lijnen.  De dikte van het potlood bepaalt de ramen- en deurstijl. Dat leert snel.

 

 

 

 

Na het uittekenen van de maten van de ramen en deuren snij je te ramen en deuren eruit. Snij dan smalle strookjes uit het ivoorkarton (als je wilt kun je Evergreen strips gebruiken)  en daarmee maak je de raamstijlen. De deur wordt uit een apart stukje ivoorkarton gemaakt en achter de deurstijl geplakt. Alles schilderen naar wens.

 

 

 

Tijdens het drogen van de ramen en deuren kun je de zijmuren en vloer maken en die bevestigen. Het wordt al een echt huis. Breng van kleine strookjes karton de vensterbanken aan.

 

 

 

 

Zoek fijn zand (Anitadecor); bepaal de kleur of schilder dit later met waterverf of acrylverf. Zorg dat het mat blijft! Maak de muren goed vochtig met sterk verdunde houtlijm (niet op de hoek- en raamlijsten); strooi daarin het zand. Eventueel nogmaals verdunde houtlijm in laten vloeien (weinig is goed!). Drogen…

 

 

 

Plak de inmiddels droge ramen/deuren aan de binnenzijde er tegenaan en plak daarachter doorzichtige folie (afvalmateriaal).  Daarna nog gordijnen aanbrengen/ evt. binnenzijde.

(zie bij dit huis etalage bij foto 8 en 9)

 

 

 

 

Zo ver, zo goed.. Even op z’n plaats om het effect met de andere huizen te boordelen. Zie bi jhet grijze pand de verspringen hoekstenen. Let op de verspringende daklijn en rooilijn.

 

 

 

 

 

Het dak is provisorisch aangebracht.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De luiken (eveneens van ivoorkarton) worden op maat gemaakt (afval van het uitgesneden raam; zie 4) met enige smalle strookjes. Met de computer zijn kleine huisnummerplaatjes en  een reclamebord gemaakt (in dit geval dus PHOTOGRAPHIE) en vervolgens aangebracht. Deurklink (kleine railspijker of messing spijkertje). Een beetje vervuilen met krijt of babypoeder.

 

 

 

 

 

 

 

De achterzijde is hier een Imprimerie, een veel voorkomende combinatie vroeger. De witte vlekken is de tuinmuur van de naastliggende woning en een vlak voor een reclame-uiting (later aan de te brengen).

 

 

 

 

 

 

 

 

Nu is het tijd om het dak waterdicht te maken. Met behulp van een mal van 2 harthouten latjes (zie foto) kunnen in strookjes grijs etalagekarton gleuven worden gezaagd. Zo ontstaan de dakleien. De strookjes worden vanzelfsprekend steeds om een half versprongen van onderaan opgebracht.

 

 

 

 

De nok kan worden afgedicht met een strookje karton of met folie (matte kant zichtbaar). Maar in het verleden werden de leien aan de wind/regenzijde tegen de lagerliggende leien aangebracht. Zo werd voorkomen dat regen binnen kwam. Dit is naar keuze (leeftijd van het gebouw)

 Tot slot nog de regengoot (halfronde styreen pijp van Rabousch) en de regengoot. Dat is eenvoudig. In Frankrijk die je vaak een gietijzeren vierkante pijp in het trottoir: deze voert het water van de goot naar de straat. Met een stukje styreen is dat eenvoudig na te maken (maak ook bij de stoeprand met een viltstift een zwart streepje).  Dan is het verder aankleden mogelijk: reclameborden, straatnaambord en noem verder maar op.

 

 Het eindresultaat ingepast in de straat op de modelspoorbaan La Baraque. Deze is gebouwd in schaal S (1:64), maar de methoden zijn ook gewoon bruikbaar in H0 of 0. 

 

 

 

 

 

Foto 14 en 15 zijn voorbeelden van winkelpanden en cafés. Deze zijn  leuk om na te maken. Snij uit de wand een stuk zo groot als het front van de winkel is en bouw dan met dun karton het winkelpand verder uit. Hier is kleur uiteindelijk bepalend. Grote ramen vragen om een binneninrichting of een goed gevulde etalage. Je kunt het niet zien, maar het meisje wijst naar de rode step.

 

 

 

Veel succes

Hans Louvet.